Oksydowanie broni to proces chemiczny, który ma na celu zabezpieczenie metalowych części broni przed korozją i nadanie im estetycznego, ciemnego wykończenia.
Istnieją trzy główne metody oksydowania: na gorąco, na zimno i zaprawkowo.
Oksydowanie na gorąco.
Jest tradycyjną metodą, która polega na zanurzeniu części broni w specjalnych roztworach chemicznych podgrzewanych do odpowiednio wysokiej temperatury. Proces ten prowadzi do powstania warstwy tlenków na powierzchni metalu, która chroni przed korozją i nadaje ciemny, jednolity kolor. Oksydowanie na gorąco jest trwałe i zapewnia doskonałą ochronę, lecz wymaga wiedzy i doświadczenia oraz odpowiedniego zaplecza.
Oksydowanie na zimno.
Stosuje się go przy oksydowaniu myśliwskiej broni kombinowanej, w której istnieje szansa rozlutowania szyn łączących ze sobą lufy. Polega na równomiernym pokrywaniu powierzchni specjalnym roztworem i przerywaniu go. Proces ten trzeba powtarzać wielokrotnie z zachowaniem określonej procedury, aż do uzyskania pożądanego efektu jednolitego poczernienia detalu.
Oksydowanie zaprawkowe.
Jest najprostszą i szybszą metodą, którą można wykonać nawet w warunkach domowych. Polega na nałożeniu na metal specjalnych preparatów chemicznych, które reagują z powierzchnią tworząc ochronną warstwę tlenków. Metoda ta jest najczęściej używana przy doraźnym czernieniu małych powierzchni.
Podsumowanie.
Wybór metody oksydowania zależy od czernionego detalu, dostępności sprzętu oraz pożądanego efektu estetycznego. Oksydowanie na gorąco jest zalecane dla broni, którą po prostu można w ten sposób poczernić. Oksydowanie na zimno z kolei wykorzystuje się w szybkich, doraźnych pracach lub przy czernieniu lutowanej broni kombinowanej.
