Na wstępie — szczere kondolencje dla żony, córki Savannah, matki Gwen, brata Amona i ojczyma Tony’ego po tragicznej śmierci Ashera Watkinsa, 52-letniego amerykańskiego biznesmena z Texasu, który zginął w wyniku ataku bawoła afrykańskiego podczas polowania w RPA .
Kilka dni temu świat obiegła informacja o śmierci amerykańskiego miliardera, który zginął w Republice Południowej Afryki podczas polowania, stratowany przez bawoła afrykańskiego. Wiadomość jakich wiele w kronice wypadków? Być może. Ale nie w dzisiejszych mediach. Wystarczyło, że pojawiły się dwa słowa-klucze – myśliwy i polowanie – a lawina ruszyła.
Najpierw tytuły w tonie „sprawiedliwości dziejowej”. Potem starannie dobrane zdjęcia, żeby odbiorca jeszcze przed przeczytaniem artykułu wiedział, po której ma być stronie. Następnie włączono komentarze. I tu zaczęło się prawdziwe żerowanie na cudzej tragedii. Wylewanie pogardy, życzenia śmierci kolejnym ludziom, teksty w stylu „należało mu się” – to już codzienny standard w internetowym chlewiku.
A nasz rodzimy medialny grajdoł? Nie zawiódł. Wiadomość powielona w sekundę. Zero refleksji, za to pełne zaangażowanie w podsycanie emocji. Wystarczyło, że temat wpisywał się w ulubiony schemat: myśliwy = zły człowiek. Reszta już szła sama. Portale i profile w mediach społecznościowych ochoczo kopiowały ”newsy” podbijając zasięgi, bo przecież nienawiść i głupota sprzedaje się najlepiej.
Najgłośniej w tym chórze zawsze krzyczą ci sami – samozwańczy obrońcy przyrody, bambiniści i „zieloni” od wielkich słów i pustych gestów. W ich świecie życie zwierzęcia jest wartością absolutną, ale życie człowieka – szczególnie, jeśli trzymał w ręku strzelbę – warte jest tyle, co nic. Pogarda dla człowieka, czułość dla zwierząt. Hipokryzja w czystej postaci.
I tak oto w 2025 roku nie trzeba już szanować człowieka, by uchodzić za „moralnie lepszego”. Wystarczy przyklasnąć śmierci myśliwego i rzucić parę chwytliwych haseł o ratowaniu natury. Reszta publiki i tak da lajka.
