wtorek, 30 kwietnia, 2024

Historia kalibru 5,45×39

Share

Nabój 5.45x39mm jest standardowym nabojem pośredniego kalibru używanym przez wiele karabinków szturmowych i broni automatycznej, głównie w państwach byłego Związku Radzieckiego i jego sojuszników. Historia tego naboju sięga lat 70. XX wieku, kiedy to Armia Radziecka poszukiwała nowego naboju, który miałby zastąpić starsze naboje, takie jak 7.62x39mm używane w karabinkach AK-47.

Wyniki badań nad nowym nabojem doprowadziły do opracowania naboju 5.45x39mm, który został przyjęty do użytku wojskowego w Związku Radzieckim w 1974 roku. Nowy nabój był częścią nowej generacji broni, takiej jak karabinek szturmowy AK-74, który został zaprojektowany specjalnie pod ten rodzaj amunicji.

Nabój 5.45x39mm cechuje się mniejszym kalibrem niż poprzednik, co umożliwia większą ilość amunicji w magazynku, a także lepsze parametry balistyczne. Zastosowanie nowego naboju wpłynęło na zmniejszenie odrzutu broni, poprawę celności i umożliwiło lepsze zarządzanie bronią w trybie ognia ciągłego.

Od momentu wprowadzenia do użytku w latach 70., nabój 5.45x39mm był szeroko wykorzystywany w różnych karabinkach szturmowych, takich jak AK-74, AK-74M, a także w innych konstrukcjach broni palnej produkowanych przez kraje byłego bloku wschodniego i nie tylko. Ta amunicja nadal pozostaje popularna w wielu armiach i siłach zbrojnych na całym świecie.

Fot. Unsplash

Przeczytaj także

Reklama

News