Karabin AK-47, czyli Automat Kałasznikowa wzór 1947, to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej używanych broni na świecie. Jego historia zaczyna się po II wojnie światowej, gdy Armia Czerwona poszukiwała nowoczesnej broni łączącej cechy karabinu maszynowego i pistoletu maszynowego. Miała być prosta w obsłudze, niezawodna w każdych warunkach, a jednocześnie tania w produkcji.
Michaił Kałasznikow, młody radziecki inżynier i były czołgista, rozpoczął prace nad nowym projektem w 1945 roku, inspirując się niemieckim karabinem StG 44 oraz wcześniejszymi radzieckimi konstrukcjami. Pierwszy prototyp AK-47 powstał w 1946 roku, a po testach i udoskonaleniach broń została oficjalnie przyjęta do uzbrojenia w 1947 roku. Karabin strzelał amunicją pośrednią kalibru 7,62×39 mm, co pozwalało na skuteczne użycie na średnich dystansach.
Cechą charakterystyczną AK-47 była jego prostota i niezawodność. Dzięki nieskomplikowanej konstrukcji mógł być łatwo rozkładany, czyszczony i obsługiwany nawet w trudnych warunkach, takich jak błoto, piach czy śnieg. Mechanizm działania oparty na odprowadzaniu gazów prochowych zapewniał wysoką wytrzymałość i niezawodność w najróżniejszych sytuacjach bojowych.
Produkcja karabinu rozpoczęła się w ZSRR, w fabrykach takich jak Iżmasz. Broń szybko stała się standardowym wyposażeniem Armii Czerwonej, a licencje na jej produkcję przekazano krajom bloku wschodniego, w tym Polsce, NRD, Bułgarii czy Czechosłowacji. Chiny i inne kraje również rozpoczęły produkcję nielicencjonowanych kopii, co przyczyniło się do masowego rozpowszechnienia AK-47. Szacuje się, że wyprodukowano ponad 100 milionów egzemplarzy tej broni, co czyni ją najbardziej rozpowszechnionym karabinem w historii.
AK-47 szybko zyskał reputację niezawodnej broni w konfliktach na całym świecie. Był używany podczas zimnej wojny, a także w wielu wojnach w Azji, Afryce i Ameryce Łacińskiej. Stał się symbolem rewolucji i walki partyzanckiej, a jego charakterystyczna sylwetka znalazła się nawet na fladze Mozambiku.
W 1959 roku wprowadzono ulepszoną wersję AKM, która była lżejsza dzięki zastosowaniu elementów tłoczonych z blachy. W latach 70. powstał kolejny model – AK-74, który strzelał lżejszą amunicją kalibru 5,45×39 mm, co poprawiło celność i zmniejszyło odrzut. Współczesne wersje, takie jak AK-12, integrują nowoczesne technologie, poprawioną ergonomię i dostosowanie do współczesnych wymagań taktycznych.
AK-47 nie tylko wpłynął na historię konfliktów zbrojnych, ale także stał się symbolem walki i oporu na całym świecie. Jego prostota, niska cena i masowa produkcja sprawiły, że stał się dostępny zarówno dla regularnych armii, jak i partyzantów czy grup terrorystycznych. To właśnie te cechy uczyniły AK-47 jedną z najważniejszych broni XX i XXI wieku.
zdj. tyt. pixabay
